DEONTOS
Wij zetten de filosofie en het culturele en maatschappelijke erfgoed van de filosoof Immanuel Kant voort.
Stichting DEONTOS International is een onafhankelijke stichting, welke opkomt voor de natuurlijke, universele rechten van de mens.
DEONTOS (“plichtenleer”, vanuit het Grieks, deon = “plicht,” en logos = “rede”) is een ethische stroming, die uitgaat van absolute gedragsregels.
‘Het luisteren naar oproepen van de theoretische ethiek’ beschouwt DEONTOS als een plicht.
Dit betekent dat het praktiseren van de morele principes een plicht is.
Morele principes aannemen die het leven van een mens in zijn relatie tot zichzelf en de ander rechtvaardigen. Dit zal leiden tot menselijk gedrag dat gebaseerd is op de morele plicht.
Stichting DEONTOS gelooft dat de morele aansprakelijkheid vóór de wettelijke aansprakelijkheid komt. Het verschil tussen de morele en de wettelijke aansprakelijkheid komt door het verschil in perspectief.
Stichting DEONTOS gelooft dat juridische toepassingen niet alleen moeten gaan over het opleggen van straffen, maar vooreerst over het gehoorzamen op basis van de morele plicht.
De wet wordt gevormd door regels van de rechterlijke macht. Deze verandert afhankelijk van ontwikkelingen in de maatschappij, externe krachten zoals politie, rechter etcetera. Een mens is verplicht de wet te gehoorzamen en zichzelf aan te passen aan de artikelen van het wetboek.
De ethische aansprakelijkheid is breder dan het wettelijke circuit, want het gaat over de relatie tussen de mens en zijn Schepper en over aansprakelijkheid tegenover God. Deze is vaststaand en onveranderlijk. De ethische aansprakelijkheid waakt over en bevrijdt de mens en voorkomt daarmee enigerlei vorm van wettelijke aansprakelijkheid wanneer wij de authenticiteit van het waarheid erkennen. De hoogste autoriteit van een mens is de kracht van het geweten zelf.
De ethische aansprakelijkheid vormt een eigen kracht en kan de wet niet vervangen, maar leidt wel tot een vorm van zelfdiscipline en zelfbescherming tegen fouten van de mensheid. Vormen van gedragsnormen en -waarden weerhouden hen ervan een vergissing te begaan. Dit kan leiden naar wettelijke aansprakelijkheid en afspraken.
Ten slotte, zijn ethische en wettelijke aansprakelijkheid complementair aan elkaar en daarom kan daar nooit onderscheid in worden gemaakt in elk beroep en in het leven in het algemeen. Deze aanvulling betekent niet dat de ethische aansprakelijkheid afhankelijk is van de wettelijke aansprakelijkheid want de ethische aansprakelijkheid kent zijn originaliteit en authenticiteit die de mensheid bevrijdt.
